امروز: جمعه 10 فروردین 1403
دسته بندی محصولات
بخش همکاران
بلوک کد اختصاصی

گزارش کارآموزی دكوراسیون داخلی ساختمان

گزارش کارآموزی دكوراسیون داخلی ساختمان دسته: معماری
بازدید: 1 بار
فرمت فایل: doc
حجم فایل: 22 کیلوبایت
تعداد صفحات فایل: 40

دكوراسیون داخلی ساختمان مهمترین عنصر جلوه دهنده تزئینات داخلی است و نمایسازی داخی و خارجی ساختمان بیانگر هنرنمائی هنرمندان ساختمان می باشد در این مورد انتخاب رنگ و هم آهنگی رنگ امیزی مبلمان و دكوراسیون داخل هر ساختمان در اولویت قرار دارد ابتدا طراحی آن بوسیله طراح با ذوق انجام می پذیرد

قیمت فایل فقط 19,500 تومان

خرید

مقدمه

تزئینات داخلی ساختمان

نحوه پارتیشن

پاراوان

دكوراسیون داخلی ساختمان مهمترین عنصر جلوه دهنده تزئینات داخلی است و نمایسازی داخی و خارجی ساختمان بیانگر هنرنمائی هنرمندان ساختمان می باشد در این مورد انتخاب رنگ و هم آهنگی رنگ امیزی مبلمان و دكوراسیون داخل هر ساختمان در اولویت قرار دارد ابتدا طراحی آن بوسیله طراح با ذوق انجام می پذیرد.

در اینجا حتماً لازم نیست كه طراح تحصیلات عالی داشته باشد، بلكه استادكاران با تجربه و خوش ذوق و خوش تشخیص نیز قادر به انجام طرح مبلمان داخی و نماسازی خارجی ساختمان خواهند بود.

طراح حاذق اول هماهنگی رنگ و دوم امكان تهیه مصالح مورد نیاز مبلمان سوم نسبت و اندازه را مشخص می سازد و سپس اندازه های داخلی ساختمان را بصوت پلان بر روی كاغذ با اشل رسم نموده با توجه به امكانات موجود زمان و محل و آب و هوا طرحی برای تهیه مبلمان داخل آماده نموده و رنگ دیوارها و گچ بریها، پرده ها، موكت و فرشهای كف، تزئینات داخلی مانند ساعت و آباژور و حتی لوستر و قاب آینه و پاریشن را هم اهنگ و متناسب با طرح خود در نظر می گیرد. و اما طراح موظف است در اجرا طرح خود نظرت كامل داشته تا عملیات اجرائی آن نیز مطابق با سلیقه خود باتمام برسد و چنانجه در طرح تجدید نظری لازم باشد اعمال نماید. به طور كلی می‌توان یكسری از این وسایل منزل را با یك مصالح خاص در نظر گرفت كه از نظر زیبایی و هماهنگی منظر خوشی داشته باشد. ما در اینجا سعی داریم قسمتی از لوازم دكوراسیون منزل را با طراحی مناسب مورد توجه قرار دهیم مانند ساعت، قاب آینه و پاراوان .

نحوه ساخت پارتیشن

برای جدا كردن اطاقا و هال از یكدیگر معمولاً از پارتیشن های گوناگون استفاده می كنند. راحی پارتیشن ها معمولاً با موقعیت ساختمان سنجش داده می شود و احتمالاً تغییراتی در شكل و اندازه طرح خود با طرح جامع برای ساخت پارتیشن مهیا می گردد. پارتیشنها بیشتر از مصالح مخلوط از فلزات آبكاری شده و چوبهای گردو و افرا و ملچ و غیره با رنگ مات یا براق تهیه می شود. در قسمتهای دو طرفه پارتیشن می‌توان بنا به تشیص طراح كابینهائی ساخته كه دربها و جعبه های كشویی آن از دو طرف استفاده شود و نیز در پارتیشن جای قرار گرفتن تلویزیون و گلدانهای طبیعی و محل چیدن ظروف تزئینی و كتاب جاسازی شود.

رنگ آمیزی پارتیشن در سنجش رنگ چوب به تفضیل نوشته شده است.

پاراوان

در پاره ای از مواقع به دلایل مختلفی نظیر كمبود ضا نمی توان از پارتیشن جهت جدا كردن فضاها استفاده كرد و یا نیاز به جداسازی تا این حد منفی نیست. مثلاُ برای تقسیم بندی فضای بزرگ پذیرایی یا یك سالن به جهت كاربردی و هم زیبایی می توان از پاراوان استفاده كرد كه هم فضا به دو بخش تقسیم می شود و در ضمن در عین حال دو فضی بدست آمده كاملاً با هم در ارتباط هستند و …

پاراوان نیز معمولاً با موقعیت فضا و مكان موجود طراحی می شود و نیز در ابعاد و اشكال مختلف با مصالح مختلفی از قبیل فلز چوب و حتی پارچه و تلفیق اینها ساخته می شود.

پاراوان می تواند به گونه ای طراحی شود كه از دو طرف داشته باشد.

پاراوان بر خلاف پارتیشن كاملاً مستقل عمل می كند و عضوی از ساختمان محسوب نمی شود و در بخش تزئینات قرار می گیرد و به دلیل عملكردی تزئینی بسیار سبك و قابل حمل و نقل است و می توان آن را هر لحظه جایی قرار داد.

پاراوان می تواند از سه تخته و یا چهار تخته تشكیل شود كه بسته به نوع مصالح بكار رفته از اتصالات مخصوص خود برای زاویه قرار دادن آن استفاده می شود.

مصالحی كه می توان برای پاراوان استفاده كرد بسیار متنوع است. به طور مثال می توان از چوب برای سازة ان استفاده كرد و برای زیبایی از تكنیك معرق بهره برد. در مورد معرق در بخش بعدی نوشته شده است.

قبل از اینكه وارد مراحل كار از چوب تا دكوراسیون شویم لازم است مقدمه ای راجه به معرق و نحوه كار و اجرای آن نكاتی گفته شود.

مقدمه ی تاریخی

معرق در معنای كلام «اصولاً هر چیز رگه دار را گویند» ولی مفهوم آن در این نوع بخصوص هنر، ایجاد نقشها و طرحهای زیبایی است كه از دوربری و تلفیق چوبهای رنگی روی زمینه ای از چوب یا پلی استر سیاه شكل می گیرد.

پیدایش تاریخی این هنر به درستی مشخص نیست ولی از تطیق ان با هنر كاشی كاری بدون شك رابطه این دو هنر را در می یابیم. برای آشنایی با ریشة این هنر صحیت از تاریخ تكوین كاشی معرق به میان می آید و به عنوان مقدمه از گنبد سرخ مراغه كه در زمان ایلخانان  ساخته شده می توان یاد كرد. این گنبد نوع بسیار سادة كاشی كاری بدین سبك است.

كاشی كاری معرق در دوران مغولان نیز به همین منوال بود و تداوم آن در عصر صفوی به اوج شكوفایی خود رسید آثاری ارزنده در هنر كاشی كاری پدید آمد. این شكوفایی در زمان افاغنه و زندیه رو ه افول نهاد. در دوران قاجاریه نیز كاشی كاری معرق تقلیدی ناقص از آثار گذشتگان بود. تا این دوران نقشهای كه در كاشی كاری معرق به كار برده می شد نقشهای اسلیمی بود. اما با سفر عده ای از نرمندان به اروپا و گزایش به هنر و فرهنگ، اروپایی، تغییرات و دگرگونی های بسیاری در نقشهای كاشی كاری به عمل آمد و از آن پس طرح انسان و دیگر اشكال مانند اسلحه حنگی در هنر كاشی كاری دوران قاجاریه نمایان شد.

از آن دوران تا به امروز این هنر، چونان گذشته، رونق نداشته است و تنها عدة قلیلی از هنرمندان در زنده نگهداشتن این هنر كوشا بوده اند.

وجه تشابه كاشی كاری معرق با معرق كاری روی چوب در شیوة عمل است كه در هر دو مورد نقشها از تركیب قطعات رنگی جنس مورد نظر شكل می گیرد.

یكی از نمونه های قدیمی موجود آمیزة این دو هنر، در قدیمی و بزرگی است كه متعلق به عصر قاجاریه است. و در ضلع شمال غربی محوطة وزارت اموزش و پرورش فعلی قرار دارد. ارتفاع این در حدود چهار و نیم متر و عرض ان سه متر است و سر دری نیم دایره در بالای آن قرار گرفته است. هر طرف ین در به سه قسمت مربع شكل تقسیم شده است:

مربع بالایی آن شیشه  و دو مربع پایینی چوب برجسته و مسطحی است كه نقشهای اسلیمی معرق كاری شده در این قسمت جای گرفته است.

سابقة معرق كاری و آموزش آن در ادارة كل هنرهای سنتی به سال 1309 ه.ش بر می‌گردد. در آن سال به پایمردی استاد حسین طاهرزاده بهزاد گروهی از هنرمندان نام آور هنرهای سنتی از سراسر كشور در تهران گرد هم آمده و مدرسة صنایع مستظرفه را بنیاد گذاشتند. این مؤسسه از دیر باز تا به امروز با عنوانهای گوناگونی مانند: مدرسة صنایع قدیمه و هنرستان هنرهای ملی، ادارة هنرهای ملی و مدتی نیز به عنوان یكی از واحدهای ادارة كل افرینش هنری و ادبی در وزارت فرهنگ و هنر سابق در تعالی و تكامل هنرهای سنتی سهم بسزایی داشته است. این ادارة كل در 1346 به ادارة كارگاههای هنری تغییر نام داد و سرانجام در سال 1357 به عنوان یكی از واحدهای دفتر پژوهش و آفرینش به حیات خود ادامه داده است. پس از پیروزی انقلاب، ادارة مذكور به ادارة كارگاههای هنری تغییر نام داد و فعالیتهای خود را در ادارة كل هنرهای سنتی دنبال كرد. تا این زمان هنرجویان آن را منحصراً افراد علاقه مندی تشكیل می دادند كه در طی فراگیری به استخدام رسمی در می آمدند.

از سال 1360 به استناد موافقتنامة معاونت فرهنگی وقت، واحد آموزش مستقلی برای تعلیم هنرهای سنتی آغاز به كار كرد و آموزش این ادارة كل، برای عموم مشتاقان به فراگیری هنرهای سنتی، سرآغاز نوینی بر تداوم این هنرها شد و در كنار آن كارگاه منبت و معرق به سرپرستی استاد سید كمال میر طیبی همچنان به فعالیت های هنری خود ادامه می دهد.

در طی سالیان، معرق همپای ركت زمان پیشرفت كرد و تحولات و نوآوریهای مختلفی در آن پدیدار شد. برای آشنایی با مسیر حركت این هنر به اولین كارگاه منبت و معرق كه در سال 1310 تحت سرپرستی استاد احمد امامی تأسیس شد باید اشاره كرد و همچنین از اساتید متقدمی چون پرویز زابلی، عباس شهمیرزادی عی و خلیل امامی و احمد رعنا یاد كرد. ابتدا اهم فعالیت آن كارگاه، منبت كاری بود و به تدریج در كنار آن هنر معرق پای گرفت.

این هنر در آغاز برای تزیین سطح میز، بوفه، در، تكیه گاه صندلی به كار برده می شد، و تنها نقشهای اسلیمی یا گره با پنج رنگ محدود چوبهای ابنوس، فوفل، گلابی، سنجد و توت مورد استفاده قرار می گرفت و گاه برای تنوع، از برشهای خاتم برای اشباع نقشها استفاده می كردند. رنگ خاتمها به همان پنج رنگ فوق الذكر محدود بود و به خاتم چوبی شهت داشت.

در آن ایام شیوة معرق كاری در مقایسه با روش امروزی بسیار متفاوت بود و بیشتر به روش معرق هندی اجرا می شد. بدین طریق كه هنرمندان ابتدا به وسیلة كارد مخصوص منبت، محل قرار گرفتن نقش ها را می كندند و سپس نقشها را از چوبهای رنگی به وسیلة مته ای كه اختصاص به تعمیر چینی داشت و سوهانهای مخصوص قدیمی و اره ای به نام چكی، دوربری می كردند و در محل مقرر قرار می دادند.

نخستین تاریخی كه در رابطه با اشباع نقشهای كنده شده به وسیلة چوبهای رنگی نقش دو سواركار است كه به وسیلة احمد رعنا ساخته شده است و متعاقب آن تابلوی دیگری مربوط به سال 1314 با نقش یك زن است كه توسط عباس شهمیرزادی اجرا شده است.

هم اكنون دو تابلوی مذكور در نمایشگاه ادارة كل هنرهای سنتی نگهداری می شوند.

عباس شهمیرزادی هنگام اجرای تابلوی بعدی خود به جای كندن سطح چوب به فكر ایجاد زمینه ای در اطراف نقشها افتاد و از كنار هم قرار دادن قطعات چوب فوفل زینه ای در اطراف نقشها به وجود آورد. این تابلو، با مقطع بیضی، نشانگر نقش دو زن بوده است.

نخستین نمونه های موجود این روش، دو تابلوی مربوط به سالهای 1317 و 1319 است كه نقش پیكار دو سوار با یك شیر را نشان می دهد. این تابلوا در ارتباط با امتحان كلاس معرق علی و خلیل امامی است و هم اكنون در موزة هنرهای ملی نگهداری ی شوند.

به دنبال این دگرگونی ها، در سال 1316 احمد رعنا با اثر ابداعی خود به نام شكارگاه، كعرق را از حالت مسطح خارج كرد و به صورت نیم برجسته مطرح گردانید كه همین شیوه تا امروز با نام منبت معرق متداول است. زمینة فكری این نواوری از نقشهای منبت كاری شدة رهای كاخ مرمر شكل گرفت.

تا سال 1334 اجرای معرق با همان پنج رنگ محدود، متداول بود و محمد طاهر امامی كه در پی تنوع رنگ بیشتری در معرق بود در اندیشة بكارگیری مواد شیمیایی رنگی شد و جهت آزمون، نقشهایی روی یك راكت تنیش روی میز با استفاده از مواد یاد شده به وجود آورد. بدین منوال در پی شناسایی گوناگونی رنگ، انواع چوبهای صنعتی شاخته شد. این پیگیری همچنان ادامه دارد.

در سال 1335 تعدادی پاراوان و بوفة معرق كاری شده از طرف دولت چین به دولت ایران اهداء د كه به هنگام حمل، تعدادی از آنها خسارت دید! مرمت بعضی از آنها با زمینة سیاه به محمد غفوری محول شد. وی با تهیة ماده سیتهی تركیب یافته از جوهر نیكروزین، پارافین و لاك الكل قسمتهای اسیب دیده را ترمیم كرد. لازم به توضیح است كه تا قبل از شناخته شدن جوهر نیكروژین برای سیاه كردن زمینة اشیای چوبی، صفحات موسیقی را می كوبیدند و سپس در الكل حل كرده و مقداری پارافین به آن اضافه می كردند و ماده سیاه به دست آمده را به وسیلة پنبه بر روی شئ مورد نظر منتقل می كردند.

این گونه آزمون های پیاپی موجب پیدایش اندیشة نوینی در هنر معرق شد و بدین سان در سالهای 36 یا 37 یك پاراوان كوچك با نقش گل و مرغ توسط عزیزالله ویزایی با زمینة سیاه كه به شیوة معرقهای چینی بود ساخته شد و بدین ترتیب این سبك معرق در میان انواع آن جای گرفت.

در ادامة این تحولات در سال 1344 محمد طاهر امامی تابلویی با عنوان مرغ و اشیانه به وجود اورد كه مرغ تماماً برجسته است و تنها به وسیلة یكی از بالهایش به زمینة تابلو متصل شده است. وی با اجرای این تابلو به معرق تمام برجسته دست یافت.

در میان آثار معرق روی چوب كه تا كنون به وجود آمده معرق خاتم، چنانكه از نامش بر می آید، تركیبی از دو هنر بیان شده است كه مقام ویژة خود را از دیرباز حفظ كرده است.

از بدو پیدیش كارگاه منبت و معرق، نوع سادة معرق خاتم در میان شمسة قشهای گره با همان پنج رنگ طبیعی محدود اولیه به كار گرفته می شد.

در سال 1337 در كارگاه خاتم سازی میز تحریری با نقش سیمرغ و اژدها به سرپرستی شادروان علی نعمت تهیه شد و برای اشباع نقشهای مذكور از برشهای خاتم با رنگهای متنوع استفاده كردند كه همه به شیوة معرق، دوربری و جاسازی شده بود. این تجربه انگیزة خلق تابلویی با طرح یك طوطی از خاتمهای رنگی شد كه در سال 1342 توسط عزیزالله ویزایی، خارج از محیط كارگاهها به مرحلة اجرا در آمد و در سال 1349 اكبر سریری نخستین هنرمندی بود كه از این شیوه جهت ایجاد نقش یك پرنده بر روی تابلوی استفاده كرد و بدین ترتیب این سبك معرق با نام معرق خاتم متداول شد.

در ادامة این دگرگونیها در سال 1349 تابلویی به سبك امپرسیونیسم از طیعت یك روستا كه توسط رضا شهابی «یكی از پاگردان كمال الملك» نقاشی شده بود به وسیلة محمد ظاهر امای با رعایت اصول سبك یاد شده به صورت معرق ساخته شد.

از آن پس تا به امروز شاهد تحولاتی چند در هنر معرق بوده ایم.

این تحولات عبارتد از:

-    نمایش بعد از طریق فضاسازی كه تحولی در تركیب بندی های سطح گذاشته است.(تابلو بزم درویشان)

-         -استفاده از فلزات و سنگ(تابلو گلدان و زنان عشایر)

-         نمایش نقش در دو سطح(دو پلانه)

-         نشان دادن عمق با استفاده از پولیستر.(تابلو عقاب)

انواع معرق

ثمری كه از بررسی تاریخچه و سیر تكامل معرق روی چوب حاصل شد تنوع در به وجود آوردن اشكال، به طریق معرق است كه با نامهای معرق با زمینة رنگ، معرق زمینة چوب، معرق اتم و معرق منبت شهرت یافته است.

در این مبحث به شرح شیوة ساخت هر یك از انواع می پردازیم.

معرق با زمینة رنگ

د بعضی از مواقع به علت عدم دسترسی به فوفل و گاه بنابر ذوق و سلیقه معرق را به وسیلة تركیب دو مادة خمیر سیاه و پلی استر رنگ می كنند.مراحل مختلف معرق با زمینة سیاه به قرار زیر است:

  1. مراحل كار به ترتیب تا ردیف 8 مبحث گذشته می باشد.

2.  پس از پرس شدن نقشا روی زمینه، به علت حذف شدن چوب فوفل، بین نقشها تا زمینه ای كه به آنها متصل شده 3 یا 4 میلیمتر ارتفاع سطح به وجود می آید.

3.  محیط شئ را به وسیلة نوار چسب كاغذی به طریقی كه 2 یا 3 میلیمتر آن از سطح شئ بالاتر قرار بگیرد، محصور می كنند.

  1. خمیر سیاه را با پلی استر كاملاً مخلوط كرده و سپس در ظرف گودی می ریزد.

5.  تمام سطح معرق شده را به وسیلة خمیر سیاه به اندازه ای می پوشانند كه خمیر یك میلیمتر از نقشهای برجسته بالاتر قرار بگیرد.

6.  پس از 24 ساعت كه خمیر خشك شد به وسیلة سمبادة شمارة 40 سطح كار را پرداخت می كنند و این عمل تا مرحله ای كه همة نقشهای معرق شده كاملاً در میان زمینة سیاه نمایان شود، ادامه می یابد.

7.  در خاتمه مجدداً یك قشر پلی استر می پاشند و پس از خشك شدن آن مطابق اصولی كه در ردیف 12 و 13 مبحث قبل توضیح داده شده سطح شئ مورد نظر را جلای بیشتری می دهند.

معرق خاتم

در این نوع معرق برشهای رنگی خاتم جایگزین چوبهای رنگی ساده می شوند و محیط و فاصلة نقشها به وسیلة ط باریكی كه زه نامیده می شود از زمینه و دیگر قسمت های نقشه تفكیك می شود.

شیوة عمل به ترتیب زیر است:

  1. برشهای آماده شدة خاتم را به اندازة پهنای نقش مورد نظر درز می كنند.

2.  چوب یا عاجی را كه به عنوان زه باییستی مورد استفاده قرار بگیرد بر ریل مدل به طور موقت می چسبانند و به فاصله یك میلیمتر از لبة نقشه به طرف داخل دوربری ی كنند و بدین ترتیب نوار باریكی با تركیب نقشة مورد نظر به دست می‌آید كه آن را بر جای اصی بر روی تابلو نصب می كنند. عین این عمل را در مورد خطوطی كه حد فاصل قطعه های مختلف نقشه وجود دارد انجام می دهند.

3.  پس از زه بی باقی ماندة نقشه را از ری چوب یا عاج جدا كرده و سپس آن را بر روی برشهای رنگی خاتم قرار می دهند و دوربری می كنند.

نكتة قابل توجه در مورد دوربری اتم این است كه برشهای خاتم، به علت ظرافت، اگر تحت فشار مستقیم ارة مویی قرار بگیرند متلاشی می شوند و برای چلوگیری از این مسئله در موقع برش، یك قطعه چوب به اندازة نقشه و خاتم در زیر آن قرار می دهند و بدین ترتیب خاتمها بین دو قطعه سه لایی نقشه و چوب زیرین، كمتر تحت فشار قرار گرفته و آسان تر بریده می شوند.

4.  بقیة مراحل معرق اتم مانند معرق ساده است با این تفاوت كه در هنگام سائیدن و پرداخت سطح آن، كمی بی احتیاطی باعث متلاشی شدن و از بین رفتن نقشهای اتم می شود.

5.  در اشیاء بزرگ «معرق- خاتم» كه زینة سادة ان از یك نوع خاتم است، پر كردن زمینه و درز كردن خاتمهای آن، پس از چسبانیدن نقشهای معرق مستقیماً روی شئ انجام می شود.

معرق منبت

منبت معرق نوعی دیگر از انواع معرق است كه در ان نقشا ز حالت مسطح خارج شده و به صورت نیم برجسته جلوه گر می شوند. در این نوع معرق ضخامت چوبهای رنگی از 3 تا 4 میلیمتر به 5 تا 6 میلیمتر افزایش می یابند.

شیوة عمل منبت معرق به قرار زیر است:

  1. تمام زینة شئ مورد نظر را از پلی استر و خمیر سیاه و یا چوب فوفل درز شده تهیه می كنند.
  2. نقشه را مقابل اصول یاد شده روی سه لایی چسبانیده و خرد می كنند.
  3. قطعه های خرد شده را روی چوبهای رنگی قرار می دهند و دوربری می كنند.

4.  هریك از نقشهای رنگی دوربری شده به وسیلة سریشم سرد موقتاً بر سر چوبی كله كوب می كنند و این چوب را به طور عمودی در میان گیره قرار می دهند و محكم می كنند و سپس به وسیلة مغار روی ان منبت كاری می كنند. از وسیلة یاد شده برای كنده كاری بر روی عاج نیز استفاده می شود. ولی كنده كاری روی صدف فقط به وسیلة سوهانچه امكان پذیر است.

5.  پس از مرحلة فوق نقشها را در مكان اصلیشان بر روی تابلو نصب می كنند و برای این كه بتوان آنها را به صورت برجسته تعبیه كرد در زیر هر قطعه از نقشها، مطابق خود نقش، چوبی با بلندی دلخواه می چسبانند كه طول ان نسبت به ارتفاع نقشهای دیگر محاسبه می شود و سپس اطراف آن به صورت اریب می سایند تا كاملاً نازك شود و بدین ترتیب پایه ای ظریف با تركیب خود نقش در زیر آن متصل می شود.

6.  هنگامی كه تمام قطعات نقشه آماده شد. برای این كه بتوان هر یك از آنها را در جایش محكم چسبانید باید در محل اتصال نقش با تابلو چندین قطعه را با حركت خود نقش، روی زمینه گود كرد. این عمل به وسیلة نوك مغار انجام می شود. گودی نقطه ها باعث تجمع چسب شده و اشكال را روی زمینه محكم می چسباند

قیمت فایل فقط 19,500 تومان

خرید

برچسب ها : دكوراسیون داخلی ساختمان , نحوه ساخت پارتیشن

نظرات کاربران در مورد این کالا
تا کنون هیچ نظری درباره این کالا ثبت نگردیده است.
ارسال نظر